Jeetje wat een onderkomen weer… Super gaaf! Vandaag niet zo heel veel km gereden om op onze lokatie te komen. We hebben nog een stop gemaakt in het Daniël cheetah rehalibitation centre. We hebben daar een rondleiding gehad en de gids gaf ons enorm veel informatie. Als eerste hebben we stokstaartjes gezien die veel als huisdieren gehouden worden maar na 1 jaar gewoon afgedankt worden omdat ze toch niet zo als huisdier te houden zijn.

Daarna zijn we doorgelopen naar de cheeta’s die we later mochten aaien. Ze hadden ook 2 servals deze lijken op een een soort caracal maar zijn minder agressief, ze worden helaas wel veel neerschoten door boeren omdat ze er zo op lijken.

Bij hun konden we gewoon in de kooien maar ze hadden ook een caracal die lag verscholen in de bosjes dus konden we niet zien. Deze hadden wel al wel gezien in Frankfort. Door naar de luipaarden, wat een mooie tekening hebben zij op hun vacht.

Wel gaaf om deze ook in het echt te zien aangezien het bijna onmogelijk is deze in het echt te spotten. In eerste instantie lagen ze gewoon rustig en was er geen beweging in te krijgen tot dat ze Merijn hoorde. Jeetje wat een jagers zijn dit, gelijk gefocust op hem en toen ik met Thijmen en Merijn met onze rug ernaartoe keerde slopen ze naar ons toe om aan te vallen! Gelukkig zat er een kooi omheen en zodra ik omdraaide deden ze alsof ze helemaal niks van plan waren. Ze hadden ook nog 2 mannetjes leeuwen die ze gekocht hadden omdat iemand deze gefokt had gewoon voor het recreatie schieten! Hoe bedenken ze het zulke mooie dieren en gewoon voor de leuk op die dieren schieten zodat je kunt zeggen ik heb een leeuw geschoten.

Door naar een luipaard die 8 mnd oud was en deze zag Merijn en probeerde met zijn poten het hek weg te krabben door te graven.

Let dus op als je wat actie wilt zien neem dan een klein kind mee naar de katachtigen en gegarandeerd succes! Als laatste de hoofdact… We mochten in de kooi bij de cheetah die 8 jaar oud en voorzichtig benaderen en aaien. Deze is bij hun terecht gekomen als heel kleintje dus dat betekende dat ze haar moesten opvoeden met de fles ect wat gelijk betekend dat ze niet meer in het wild uitgezet kon worden. Erg gaaf zo aaien zo’n cheetah, mama die opperde gelijk dat zij wel bij Merijn wilde blijven.. Haha! Wij gingen de kooi in, eerst Bas met Thijmen en daarna papa toen was ik aan de beurt. Net voordat ik wilde aaien bedacht ze maar te gaan zitten. Leuk!

Merkte ook dat ze een enorme harde staart hebben omdat ze opstond en met haar staart tegen mijn benen zwiepte. Dit is nodig zodat als ze op grote snelheid zijn ze ineens kunnen draaien en niet hun evenwicht verliezen. Kunnen wel 120 km p/u rennen.

Zo wat was dit weer bijzonder om mee te maken. Door naar ons verblijf guesthouse Cleveland in kirkwood.

Prachtig gewoon, hele mooie bloemen en bomen in de tuin, m’n de bougainville in allerlei kleuren. Voor de kinderen een paradijs hier. Ze hebben hier zelf 4 kinderen dus een zwembad, fonteinen alles afgezet, zandbak, boomhutten, speeltoestellen, tractors, trampoline, een groentetuin met heerlijke aardbeien en 2 labradors een bruine en een zwarte en 2 teckels oh wat leuk. Thijmen dook gelijk op de tractor en Merijn op de bruine labrador. De honden zijn niet meer bij ons weg te slaan. Lief, en wat mis je dan die bruine beren van ons toch!

En wat zien onze beren er dan nog goed uit. Echt fijn, maar dibbes en bink zien we regelmatig via face time die een geweldig onderkomen hebben bij tante Greet en ome Wout. Wat een welkom van de gastvrouw met koffie en thee en gebak, we mogen alles en moesten vooral veel aardbeien plukken in de kas. Dus hoppa ernaartoe met een Merijn, die wilde niet meer weg daar. Haha. Zij hebben hier een plantage van sinaasappels en citroenen die geëxporteerd worden door heel de wereld. Later nog naar het Addo national park gegaan maar dit is een heel ander park dan dat we tot nu toe gezien hebben. Veel groener en dichter bebost wat betekend dat we niet veel gezien hebben. Moet wel zeggen dat we ondertussen wat verwend zijn en niet zomaar opkijken als we iets zien. Vanavond nog lekker gekroeld met de hondjes, de labradors bij ons en de teckels bij papa en mama. De kamers zijn super, eigenlijk alles hier. Jammer dat we maar 1 nacht er zijn. Morgen gaan we weer naar het Addo np en hebben dan een verblijf aan de waterplas dus met een beetje mazzel zien we dan savonds veel dieren… Totaal aantal km 340 en 23 graden.